- ғунучин
- [غن وچين]1. ҷамъоварӣ, гирдоварӣ: ғунучини мева, ғунучини пахта, ғунучини ҳосил2. ба тартиб андохтан, рӯбучин
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.